Hitch-22 | eindoordeel
[...] dan lijkt Hitchens me een te goede schrijver om niet te weten dat hij zo een sympathieke lul wordt, in plaats van enkel een lul. Gelukkig was de kwaliteit van de andere anekdotes al snel beter....
View ArticleHitch-22 | pagina’s 330 t/m eind
Het blijft natuurlijk een dubieuze motivatie om een boek te gaan lezen. Hitchens is ten dode opgeschreven; en was in januari zelfs al bijna dood. En bij zijn verscheiden zou ik dan moeten schrijven —...
View ArticleHitch-22 | pagina’s 204 t/m 329
Hitchens schrijft in de losse hoofdstukken van dit boek telkens over iemand die belangrijk was in zijn leven, en weeft daarbij dan het verloop van zijn eigen biografie in dat verhaal. Maar halverwege...
View ArticleHitch-22 | intermezzo
Schrijf zoals je praat, en alles op papier wordt er veel memorabeler van. Dat is een les die niet alleen ik ooit leerde, maar Christopher Hitchens al veel langer met succes heeft toegepast. Alleen...
View ArticleHitch-22 | pagina’s 93 t/m 203
In het leven van Hitchens ben ik inmiddels gevorderd tot 1979; het jaar dat hij dertig werd en ineens op Thatcher zou stemmen; ondanks zijn vuurrode achtergrond. In de jaren daarvoor reisde hij onder...
View ArticleHitch-22 | pagina’s iv t/m 92
De praktijk in Engelstalige landen, maar ook in Duitsland, om een boek eerst in hardback uit te brengen, en pas veel later als goedkope paperback, heeft soms opvallende gevolgen. Toen Christopher...
View ArticleHitch-22 | prelude
Lees iemand, en dan ook nog een autobiografisch boek, en ineens vallen allerlei zaken op waar je anders gedachteloos aan had kunnen voorbijgaan. Zoals dat het portret dat Martin Amis van Christopher...
View ArticleHitch-22
Leesproject vier van 2011 wordt een maand met de autobiografie Hitch-22 van de journalist Christopher Hitchens. Tien jaar geleden had ik dit boek allang uit gehad. Toen was Hitchens nog een onvervalste...
View Article
